چگونگی تعیین هزینه ساختار فرانچایز شما

6 استراتژی تست شده برای در نظر گرفتن

Franchisors تمایل دارند حق امتیاز خود را بر اساس درصد از فروش ناخالص franchisee تعیین کنند و معمولا این هزینها را به صورت هفتگی یا ماهانه جمع آوری می کنند. بیشتر و بیشتر، franchisors انتقال پرداخت سلطنتی از طریق انتقال الکترونیکی صندوق، که در آن franchisee موافقت اجازه می دهد که franchisor به مستقیما از حساب بانکی خود را بدهد.

با این حال، تغییرات زیادی در franchisors ها در ساختن حق امتیاز آنها وجود دارد.

اینها بعضی از ساختارهای رایج شما هستند که احتمالا ببینید:

درصد ثابت از فروش ناخالص

این شایع ترین ساختار حق امتیاز است. franchisee پس از اصلاحیه های تایید شده (مالیات، بدهی های بد، بازده، و غیره) گزارش ناخالص را گزارش می دهد. حق امتیاز با استفاده از درصد ثابت به فروش غیرمستقیم تنظیم شده، به طور سنتی به صورت ماهیانه یا دیرتر محاسبه می شود. اغلب ساده ترین ساختار هزینه برای مدیریت است، اما ممکن است همیشه بهترین روش برای اطمینان از تعادل مناسب برای هر franchisor یا franchisee باشد.

درصد متغیر فروش ناخالص

درصد کاهش: این ساختار دارای حق رای دادن به درصد کمتر از فروش ناخالص به عنوان افزایش کل فروش ناخالص است. بعضی از franchisors ها که معتقدند کاهش حق امتیاز در افزایش فروش، به franchisee احترام می گذارند، از آن است که پاداش اضافی برای افزایش عملکرد را فراهم می کند و همچنان franchisor با نرخ قابل قبول بازده را فراهم می کند.

بعضی نیز احساس می کنند که درصد کاهش باعث تشویق کاربران به گزارش دقیق تر کل فروش می شود.

اساس محاسبه می تواند به روش های مختلفی مانند فروش ماهانه انجام شود یا برای فروش سالیانه تجمعی تعدیل شود. برای فروش ماهانه، franchisor نرخ های مختلف حق امتیاز را برای سطوح مختلف فروش ماهانه تنظیم می کند.

با افزايش فروش ماهانه، نرخ حق الوکاله کاهش می يابد. franchisee نرخ حق امتیاز را برای تمام فروش در آن ماه اعمال می کند. در ماه های بعد، نرخ حق امتیاز بر اساس میزان فروش به دست می آید.

برای فروش سالیانه تجمعی، franchisee درصد کاهش حق امتیاز را بر اساس فروش سالیانه تجمعی به جای فروش ماهانه فردی اعمال می کند. گزارش حقوق بازنشستگی مجموع فروش تجمعی را نشان می دهد، و به عنوان franchisee بیش از فروش هدفمند، نرخ حق امتیاز بر فروش در آینده تا رسیدن به سطح هدف بعدی فروش رسیده است. نمونه ای از این ساختار این است که درصد پایین حق امتیاز فقط به فروش بیش از حد پیشین اعمال می شود.

افزایش درصد: بعضی از بازارها یا مکانها احتمال بیشتری نسبت به دیگران برای اطمینان از میزان فروش بالاتر دارند. مکان با املاک اولیه در وسط یک مرکز شهر به خوبی جمعیت ممکن است بیشتر به فروش حجم بیشتری نسبت به یک مکان روستایی در یک منطقه کم جمعیت (بیشتر توجه داشته باشید: این همیشه در مورد نیست!) منطق استفاده از نرخ حق امتیاز بالاتر، به عنوان افزایش فروش به ارائه franchisor با جبران بیشتر برای اعطای یک بازار است که آن را می داند و یا انتظار می رود که به طور سنتی عملکرد برتر است.

در حالی که این ساختار غیر معمول است، راهی برای اتهام بیشتر برای حق رای دادن در مرکز شهر نیویورک وجود دارد که یک فورت اسمیت، محل برگزاری محل آرکانزاس است. یک ساختار درصد افزایش یافته یکی از راه هایی است که چندین franchisors قیمت فرصت های حق رای دادن در مکان ها و یا موقعیت هایی که احتمالا تعداد فروش بسیار متفاوت است.

ساختار حداقل هزینه

حداقل سند : شرایط خاص یا بازارهایی وجود دارد که در آن فرانچایزر می خواهد استانداردهای عملکرد مالی را برای یک franchisee تحمیل کند تا اطمینان یابد که آنها حداقل استانداردهای عملکرد را برآورده می کنند. بعضی از franchisors ها همچنین می خواهند بازدهی بیشتری کسب کنند تا بتوانند از حق امتیاز خود در عملیات قبلی خود بهره مند شوند، در حالی که هزینه خدمات franchisor برای ارائه خدمات بیشتر است. تعیین حداقل حق امتیاز در این شرایط ساده تر از برخی از استراتژی های دیگر موجود برای اندازه گیری نفوذ بازار یا عملکرد توسط franchisee است.

هنگامی که یک ساختار حداقل حق امتیاز استفاده می شود، franchisee بالاتر از حداقل حق امتیاز را تعیین می کند یا درصد حق امتیاز بر اساس فروش واحد. حداقل حقوق و دستمزد به طور مرتب به افزایش دوره ای مبتنی بر شاخص های مصرف کننده (شاخص قیمت مصرف کننده) و یا برخی از مبادلات دیگر وابسته است.

مشکل با حداقل حق الزحمه این است که آنها احتمالا تاثیر منفی بر حق رای دارند، زمانی که آنها حداقل می توانند هزینه بالاتر را پرداخت کنند. حداقل حقوق و دستمزد از طریق فروش پایین تر در حق رای دادن باعث می شود که احتمالا به این معنی است که franchisee درآمد کمتری برای خود دارد.

Fixed Royalty : این حق امتیاز یک هزینه ثابت است که تحت تاثیر فروش واحد نیست. فرانچایزر هر ماه یک بار ثابت دلار را تأمین می کند، در حالی که franchisee مزایای کامل از افزایش فروش واحد را دریافت می کند. اساس حق امتیاز، شبیه یک اجاره تجاری بدون هیچ گونه فروش است. هزینه ثابت معمولا به صورت دوره ای بر اساس CPI یا سایر مبنای تنظیم می شود.

همانطور که با حداقل حق امتیاز، ممنوعیت franchisees ممکن است حق امتیاز بیشتری را نسبت به اینکه در زمان مشخصی بتواند هزینه کند، پرداخت کند. دلیل این که این روش اغلب مورد استفاده قرار نمی گیرد، این است که بازده مناسب را به franchisor بر اساس حجم بالاتری از فرصت ارائه شده به franchisee ارائه نمی دهد.

تنظیمات دوره شروع کار

Franchisors متوجه می شود که در دوره اولیه بهره برداری، حق بیمه ممکن است هزینه های بیشتری را در ایجاد کسب و کار خود داشته باشد و در عین حال، فروش را تا رسیدن به بلوغ کاهش دهد. برای کمک به franchisees خود را در این دوره، برخی از franchisors خواهد شد و یا کاهش نرخ حق امتیاز در طول دوره توسعه است. مبلغ حق امتیاز که جمع آوری نمی شود یا به صورت غیر کارآمدی پرداخت می شود یا ممکن است به عنوان بازپرداخت یا وام در نظر گرفته شود که بعدا پرداخت می شود.

بر مبنای تراکنش

در برخی از صنایع، مانند صنعت مهمان نوازی، هزینه های مبتنی بر مبادله، بسیار معمول است. برای مثال، در صنعت هتل، franchisee هزینه هر رزرو رزرو شده از طریق سیستم رزرو مرکزی را پرداخت می کند. شما می توانید این نوع از هزینه های a la carte را در franchisors که دارای مراکز تماس مرکزی یا مراکز رزرواسیون هستند، پیدا کنید.

به طور مشابه، franchisors ممکن است هزینه بر اساس خدمات اضافی ارائه شده به franchisee بالاتر از آنچه که در قرارداد franchising مورد نیاز است. آموزش یکی از هزینه های رایج در مورد حق رای دادن به حق رای دادن ها بر اساس تعداد افرادی است که از طریق آموزش franchisor می فرستند.

بدون هزینه فاکتور

سیستم های حق رای دادن وجود دارد که هیچ گونه هزینه ای را تحمیل نمی کنند، اما هنوز نیاز به یک franchisor دارند. این سیستم با سیستم های مبتنی بر تولید کننده یا تامین کننده است که کانال franchise را به عنوان یک زنجیره خرده فروشی برای فروش محصولات خود تاسیس کرده است. در این سیستم های حق رای دادن، franchisor درآمد خود را منحصرا از فروش محصولات به franchisees و سازنده یا تامین کننده که کانال حق رای دادن را به عنوان یک زنجیره خرده فروشی برای فروش محصولات خود را ایجاد کرده است. در این سیستم های حق رای دادن، franchisor درآمد خود را منحصرا از فروش محصولات به franchisees درآمد.

بسیاری از تغییرات

در حالی که رایج ترین روش برای استفاده از حق رای دادن، درصد پاداش در برابر فروش بالای خط است، تنوع زیادی وجود دارد که متخصصان بر اساس هنجارهای صنعتی یا عوامل دیگر در نظر می گیرند. به عنوان مثال، با حق امتیاز 7-Eleven بر اساس سود ناخالص فرانشیز است.

تعیین ساختار مناسب سلطنتی یکی از مهمترین تصمیماتی است که franchisor باید در هنگام ایجاد یک سیستم حقوقی ایجاد کند . متأسفانه، بسیاری از افراد به سادگی با یک درصد حق امتیاز در فروش ناخالص مواجه می شوند و این ساختار ممکن است بهتر از هرکسی باشد که برای franchisees آنها باشد. زمان را برای ایجاد یک استراتژی حق رای دادن که شامل بهترین ساختار حق امتیاز برای سیستم شما است، بیاورید.