تقلب، دروغگويی و غیبت: مبانی

نگاهی به تقلب از دیدگاه روابط عمومی

اگر شما یک شخصیت عمومی هستید یا در روابط عمومی کار می کنید، ممکن است زمانیکه مردم به طور غریبانه ای اشتباه می کنند، در تلویزیون، در چاپ، یا در وب، درباره شما یا مشتری، و واکنش روده شما به پرونده دادخواهی. با این حال، شما باید بدانید که قانون در کنار شما است (علی رغم اتهامات دروغین شخصی).

قانون متفاوت است بسته به جایی که شما زندگی می کنید. قانون بریتانیا این نوع از پرونده ها را آسان تر می کند.

در ایالات متحده، سخت تر است.

هیچ روزنامه نگار نمی خواهد مورد شکایت قرار گیرد هر خبرنگار که به مدرسه روزنامه نگاری رفته است قانون مطبوعات را گرفته است و در برابر کسی که علیه آنها دعوی دعوی علیه آنها می کند، محافظت می کند و می گوید که آنها "بی رحمانه و آگاهانه دروغ های دروغین نوشته و دروغ گفته اند و کسی دروغ گفته است".

از دیدگاه روابط عمومی، اگر چیزی در مورد مشتری وجود داشته باشد، یک پرونده دعوی برای تقلب، تقلب، تقصیر یا تجاوز به حریم خصوصی یک گام بزرگ است و می تواند یک اشتباه بزرگ باشد.

شما نیاز به درک قانون دارید

در حالی که قانون اغلب برای تفسیر باز است، اصل مشترک در تقلید از موارد شخصیت اساسا به شرح زیر است:

  1. کسی یک دروغ درباره شخص دیگری منتشر کرد.
  2. این دروغ به نوعی به آن فرد آسیب دید.

سپس پیچیده می شود.

"انتشار" به معنای چاپ در یک روزنامه نیست. این را می توان در یک برنامه تلویزیونی، رادیو، در یک پلت فرم رسانه های اجتماعی، در یک سخنرانی یا بر روی یک برچسب سپر قرار داد، اساسا باید به نحوی به طور عمدی پخش شود.

لیبل در برابر سرزنش

Libel به طور معمول به انتشار چیزی است که دائمی، مانند یک مقاله روزنامه اشاره می کند.

لعنت به این معنی است که می گوید، یا یکی دیگر از روش های گذرا، یک دروغ است. در عصر الکترونیکی، این می تواند در طول یک جلسه چت آنلاین باشد.

هنگامی که یک شهروند منظم قربانی می شود

شهروندان معمولی به طور متفاوتی رفتار می کنند، هر دو زمانی که می گویند چیزی غلط و زمانی که آنها قربانی دیانت می شوند.

اگر شما یک شهروند خصوصی هستید و یک روزنامه چیزی اشتباه چاپ می کند، یک نوار بسیار پایین تر برای جمع آوری خسارت از کسی در دادگاه تعیین شده است.

به عنوان مثال، جو اسمیت، لوله کش، به فکر کسب و کار خود است. کسی که نام خانوادگی و نام خانوادگی Joey Smith دارد دستگیر و متهم به تیراندازی یک افسر پلیس است. روزنامه بی دقت است و داستان را در صفحه اول با عنوان «جو اسمیت متهم به تیراندازی یک سرباز دولتی» می کند. این مقاله همچنین از شما عکس هایی را که در زمانی که شما معاون رؤسای روتاری بودید اجرا می کنید.

واضح است که آنها دروغین را منتشر کردند و بدیهی است که آنها مضر هستند. اسم نام جو نامیده شده است و Joe احتمالا کسب و کار را از دست خواهد داد. این یک مورد کلاسی است که در آن اصلاح در پایین صفحه سه چیز را ثابت نمی کند. بنابراین، انتظار می رود برای دعوی دعوی برای شکایت و روزنامه احتمالا از دست دادن، جبران خسارت به جو اسمیت.

هنگامی که یک شکل عمومی قربانی می شود

در ایالات متحده، نوار هنگامی که یک شخصیت عمومی، شخصیت مشهور یا بازیگر مورد سوء استفاده قرار گرفته است، بسیار بالاتر است.

دادگاه عالی دادگاه سال 1964 نیویورک تایمز در مقابل سالیوان اعلام کرد که یک شخص عمومی بایستی ثابت کند که نه تنها بیانیه ای دروغین منتشر شده بلکه منتشر شده با «بدبختی واقعی».

این بدان معنی است که فرد یا سازمان رسانه ای که بیانیه ای دروغین را می نویسد می دانست که این دروغ است اما به هر حال آن را منتشر کرده یا باید بدانند که دروغ است. آنها باید "نادیده گرفتن بی احترامی به حقیقت" را نشان دادند - یا آنها آنها را بررسی نکردند و یا اهمیتی نداشتند. این یک مانع بزرگ برای جهش است.

منطقه خاکستری

یک طبقه درونی بین "شخص عمومی محدود" (یک فرد غیر مشهور) وجود دارد که خود را در بحث یا چشم انداز عمومی تزریق می کند. اگر این کار را بکنید، برخی از محافظت هایی که در زمانی که شما فقط یک شهروند خصوصی هستید، از دست می دهید.

حتی اگر تمام شرایط را برآورده سازد و این یک پرونده اسلوم تلخ است، همچنان موانعی برای غلبه بر چنین تبلیغات تبلیغاتی وجود دارد. بنابراین، قبل از تماس با وکلا، در مورد احتمال دعوی موفق و هر فشار ناخواسته، فکر کنید.