راهنمای شاخص سودآوری

روش بودجه بندی سرمایه برای ارزیابی یک پروژه سرمایه گذاری پیشنهادی

شاخص سودآوری (PI)، همچنین به عنوان نسبت سرمایه گذاری سود (PIR) و نسبت سرمایه گذاری ارزش (VIR) شناخته می شود، نسبت بازپرداخت به سرمایه گذاری یک پروژه پیشنهادی است. در شرایط نامناسب، این نشان دهنده هزینه ها و منافع یک شرکت تجاری است اگر آنها در یک سرمایه سرمایه خاص سرمایه گذاری کنند. PI یک نسبت هزینه / سود است که در تجزیه و تحلیل مالی بودجه بندی سرمایه استفاده می شود.

شاخص سودآوری یک روش ارزیابی در مورد هزینه های بالقوه سرمایه است و یک ابزار مفید برای رتبه بندی پروژه ها است زیرا به شما اجازه می دهد مقدار ارزش ایجاد شده در واحد سرمایه گذاری را تعیین کنید.

فرمول شاخص سودمندی

شاخص سودآوری را می توان با تقسیم ارزش فعلی جریان های نقدی آینده که انتظار می رود از طریق یک پروژه سرمایه با هزینه اولیه یا سرمایه گذاری اولیه در پروژه تولید شود، محاسبه می شود. جریان نقدی در آینده نمی تواند سرمایه گذاری را شامل شود.

ارزش فعلی جریانهای نقدی آتی نیاز به اجرای زمان محاسبه پول برای به دست آوردن جریانهای نقدی آینده به سطوح کنونی پولی دارد. این تخفیف به این دلیل اتفاق می افتد که ارزش 1 دلار با ارزش 1 دلار دریافت شده در یک سال معادل نیست. پول دریافت شده نزدیک تر به زمان حال در نظر گرفته شده است که ارزش بیشتری نسبت به پول دریافت بیشتر در آینده است.

سرمایه اولیه، جریان نقدی مورد نیاز در ابتدای پروژه است.

شاخص سودآوری 1 نشان دهنده شکستگی است که به عنوان یک نتیجه بی نظیر دیده می شود. اگر نتیجه کمتر از 1.0 باشد، شما در پروژه سرمایه گذاری نمی کنید. اگر نتیجه بیش از 1.0 باشد، شما در پروژه سرمایه گذاری می کنید.

برای مثال، اگر شاخص سودآوری یک پروژه 1.2 باشد، می توانید از 1.20 دلار برای هر $ 1.00 که در پروژه سرمایه گذاری می کنید انتظار داشته باشید.

چگونه فرمول شاخص سودمندی محاسبه می شود

شما می توانید PI را به صورت زیر محاسبه کنید:

شاخص سودآوری = ارزش فعلی جریان نقدی آینده تولید شده توسط پروژه / سرمایه گذاری اولیه در پروژه.

به عبارت دیگر، اگر نتیجه بیش از 1.0 باشد و صاحب سرمایه در این پروژه سرمایه گذاری کند، این شرکت مالی خواهد بود و اگر مالک کسب و کار در این پروژه سرمایه گذاری کند سود خواهد برد.

چگونه شاخص سودمندی استفاده می شود

شاخص سودآوری اغلب برای ارزیابی پروژه های سرمایه گذاری احتمالی شرکت استفاده می شود. از آنجا که شرکت ها معمولا منابع مالی محدودی دارند، آنها تنها در پروژه های سودآور سرمایه گذاری می کنند. اگر تعدادی از پروژه های سرمایه گذاری احتمالی در دسترس وجود داشته باشد، این شرکت می تواند از شاخص سود دهی برای رتبه بندی این پروژه ها از بالاترین شاخص سودآوری به پایین ترین نرخ خود برای تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری استفاده کند. گرچه بعضی از پروژه ها به ارزش فعلی خالص بالاتری می رسند، ممکن است به تصویب رسیده باشد زیرا آنها نماینده سودمند ترین استفاده از دارایی های شرکت نیستند.

مهم است که توجه داشته باشیم که یک مشکل با استفاده از شاخص سودآوری این است که اجازه نمی دهد یک مالک کسب و کار اندازه پروژه را در هنگام ارزیابی پروژه ها در نظر بگیرد. با استفاده از روش ارزش فعلی خالص ارزیابی پروژه های سرمایه گذاری این مشکل را حل می کند. بدیهی است، زمان مورد نیاز پروژه و زمان سودآوری نیز نگرانی است.