قوانین حمایت از مصرف کننده فدرال
بسیاری از قوانین حفاظت از مصرف کنندگان فدرال برای ترویج تجارت منصفانه یا ایمنی محصول ایجاد شده است. قوانین تجارت عادلانه فدرال توسط کمیسیون تجاری فدرال (FTC) اجرا می شود. قوانین ایمنی محصولات فدرال توسط کمیسیون ایمنی مصرفی (CPSC) تأمین می شود.
قوانین تجارت عادلانه
مأموریت کمیسیون تجارت فدرال، ترویج رقابت و حمایت از مصرف کنندگان از اقدامات غیرمنصفانه، فریبنده یا جعلی در بازار است. FTC سیاست را توسعه می دهد، تحقیقات انجام می دهد و سوءاستفاده های شرکت هایی را که قانون را نقض می کنند.
قانون فدرال ممنوع استفاده از تبلیغات غیرقانونی یا گمراه کننده به مصرف کنندگان است. در اینجا چند نمونه از اقدامات شرکت های تجاری که قوانین تجارت فدرال را نقض می کنند، ارائه شده است.
- تولید کننده مبلمان ادعا می کند که تمام محصولات آن "ساخته شده در امریکا" است. در واقع، این شرکت هیچگونه تولید یا مونتاژ در ایالات متحده را انجام نمی دهد، زیرا تمام محصولات آن در چین ساخته می شوند.
- یک شرکت فروش دوره های آنلاین، امیدوار است که دانش آموزانی که برنامه خود را تکمیل می کنند، دیپلم دبیرستانی "رسمی" دریافت خواهند کرد. این دیپلم بی ارزش است زیرا به هیچ وجه مورد نیاز کشور نیست.
- تولید کننده مکمل های غذایی یک محصول کاهش وزن را تبلیغ می کند که نشان می دهد محصول با آزمایش دقیق اثبات شده است. در واقع، محصول هرگز آزمایش نشده است.
اگر FTC شکایت کند که یک شرکت یک قانون تجارت را نقض کرده است، تحقیقات انجام خواهد شد. اگر قانون را نقض کرده باشد، ممکن است یک دستور رضایت بخشی از شرکت درخواست خود را به طور دائم رفتار غیرقانونی را متوقف کند. اگر شرکت از این موضوع رد شود، FTC می تواند یک پرونده رسمی را قبل از یک قاضی اداری درخواست کند. اگر یک قاضی با FTC موافقت کند که یک قانون شکسته شده است، او ممکن است دستور توقف و محکومیت صادر کند. یک کسب و کار که ممنوعیت سفارش FTC را نقض می کند، ممکن است به جریمه محکوم شود یا با یک دستورالعمل خدمت کند.
قوانین ایمنی محصولات
شرکت هایی که محصولاتی را که به فروش می رسانند، تولید می کنند باید قوانین و مقرراتی را که توسط کمیسیون ایمنی مصرفی (CPSC) ایجاد شده است دنبال کنند. CPSC الزامات ایمنی محصول را تعیین می کند، محصولات خود را به یاد می آورد، ایمنی محصولات را ارزیابی می کند و محصولات را ممنوع می کند که خطرناک است. این آژانس همه کالاهای مصرفی را به جز اسلحه، مواد مخدر و موارد خاص دیگر تنظیم می کند که توسط آژانس دیگری تنظیم می شود.
اگر CPSC تصمیم بگیرد که یک محصول خاص مخاطب را به مخاطره می اندازد، ممکن است اقدام اجرایی انجام دهد. تولید کننده محصول باید از خطر عمومی مطلع شود و محصول را از بازار خارج کند.
همچنین ممکن است مجازات شود.
الزامات ایمنی CPSC می تواند به صاحبان کسب و کار کوچک گیج کننده باشد. بنابراين، آژانس يك بازرس كوچك تجارت ايجاد كرده است تا كمكهاي كوچك را درك كند كه مقررات مربوط به ايمني مربوط به آنها است.
قوانین حمایت از مصرف کننده دولتی
تقریبا تمام ایالت ها قوانینی را تصویب کرده اند که اقدامات غیرمنصفانه و فریبنده کسب و کار را در برابر مصرف کنندگان ممنوع می کند. این قوانین اغلب به عنوان قوانین UDAP شناخته می شوند و توسط وکلای ایالتی به اجرا در می آیند. یک نمونه از قانون UDAP یک قانون غیرقانونی است که در مورد تقاضای حل و فصل می شود که خریداران بیمه را از رفتار ناعادلانه بیمه گران در روند حل و فصل ادعا محافظت می کند.
بسیاری از قوانین UPAD به مصرف کنندگان اجازه می دهد تا در صورت کسب کالاهای یا خدمات اجباری یا اجاره ای از آن کسب و کار، به دلیل اقدام غیرمنصفانه یا فریبکارانه مجروح شوند.
مدعیان ممکن است برای خسارت جبران خسارت و هزینه وکیل مدعی شوند. خلاصه ای از قوانین UDAP در حالت دولتی در وب سایت مرکز حقوق مصرف کننده های ملی موجود است.
نمونه هایی از اعمال که نقض اعمال UDAP
در اینجا نمونه هایی از اقدامات انجام شده توسط شرکت هایی است که ممکن است اقدامات UDAP ایالتی را نقض کنند.
- یک نمایندگی مجاز استفاده شده به مشتری می گوید که خودرویی که بر روی آن قرار دارد، هرگز در تصادف نیست و در وضعیت بی نظیر قرار دارد. در حقیقت، خودرو یک وسیله نقلیه ذخیره سازی با یک قاب زنگ زده است.
- یک پیمانکار، صاحب خانه، شماره مجوز پیمانکار و اطلاعات سیاست خود را برای مسئولیت عمومی و بیمه گارانتی کارگران خود می دهد . تمام اعداد جعلی هستند زیرا پیمانکار هیچ مجوزی ندارد و یا بیمه نیست.
- کارمند یک کسب و کار تعمیر کامپیوتر می گوید مشتری که تمام فایل ها در لپ تاپ خود را با ویروس آلوده است. او متقاعد می شود که مشتری 150 دلار برای نرم افزار فوق العاده ضد ویروسی پرداخت کند. کارمند تعمیر کامپیوتر می داند که لپ تاپ مشتری ویروس ندارد.
ضمانت محصول
اکثر شرکت هایی که محصولات را ارائه می دهند، به خریداران گارانتی می دهند. گارانتی اساسا یک وعده است. این توضیح می دهد که تولید کننده چه کاری انجام می دهد اگر محصول نادرست باشد. ضمانت ممکن است بیان (نوشته شده یا دهان) یا ضمنی باشد. قانون فدرال حاکی از ضمانت نامه های نوشته شده است در حالیکه قوانین دولتی حاکی از ضمانت های ضمنی است.
ضمانت نامه نوشتاری
قانون فدرال نیازی به تولیدکنندگان برای ارائه یک ضمانت نامه کتبی نیست. با این حال، اگر تولید کنندگان تصمیم به ارائه یک، گارانتی باید شرایط فدرال را برآورده کند. اول، محدوده ضمانت (کامل یا محدود) باید به وضوح توضیح داده شود. علاوه بر این، گارانتی باید در زمان خرید محصول به آسانی قابل درک باشد و به آسانی در دسترس باشد. کسب و کار ممکن است توسط مصرف کنندگان برای صدور ضمانت های غلط و گمراه کننده یا عدم انجام تعهدات خود تحت یک ضمانت شکایت کنند.
ضمانتهای ذاتی
هنگامی که یک تولید کننده یک محصول را به یک مصرف کننده می فروشد، به طور کلی دو ضمانت ضمنی ارائه می دهد:
- Merchantability . سازنده معتقد است که این محصول معیوب نیست و این کار را انجام خواهد داد. به عنوان مثال، یک سشوار می تواند هوا گرم شود.
- تناسب اندام برای هدف خاص . سازنده معتقد است که محصول مناسب برای هدف خاصی است که برای آن فروخته شد. به عنوان مثال، یک مشتری جارو برقی مدل X را خریداری می کند، زیرا فروشنده او را اطمینان می دهد که موی سگ را سوار می کند.
یک تولید کننده ممکن است توسط یک خریدار محصول برای نقض ضمانت ضمنی شکایت کند. بسیاری از ایالات مقررات نسبتا کوتاه (چهار ساله) محدودیت در پرونده های قضایی را بر اساس نقض ضمانت (به صورت بیان یا ضمنی) تحمیل می کنند.