کسب و کار کوچک در مقابل ورشکستگی شخصی در کانادا

هنگامی که ما در مورد ورشکستگی کسب و کار کوچک صحبت می کنیم، تفاوت بین ورشکستگی شخصی و یک کسب و کار کوچک وجود ندارد اگر این شرکت یک شرکت نیست. به طور کلی، ورشکستگی یک راه قانونی برای شرکت ها یا افرادی است که تمهیدات خود را از سطوح غیرقابل پرداخت بدهی دنبال می کنند.

هنگامی که یک درخواست برای ورشکستگی ارائه می شود "محکومیت رسیدگی" به اجرا در می آید که مانع از اعتبارات ناخواسته از شروع یا ادامه اقدام قانونی علیه بدهکار برای بازیابی بدهی.

در مورد ورشکستگی شخصی، محاکمه مانع از (مثلا) بدهی دهنده از جبران دستمزد بدهکار می شود.

برای وام های غیرقابل اعتباری، محاکمه در محاکمه، زمینه بازی را به طوری که یکی از قرض دهنده در برابر بازپرداخت بدهی، بیش از دیگران به دست نمی آورد. توجه داشته باشید که دادخواست های ورشکستگی می تواند توسط وام دهنده های ناخواسته شروع شود - یک وام دهنده می تواند درخواست بدهد که بدهکار را به ورشکستگی بدهد اگر بیش از 1000 دلار بدهکار باشد و بدهکار اخیرا متعهد به ورشکستگی بوده است، از جمله عدم پرداخت بدهی، اعمال مجازات تقلب در پرداخت، اجتناب از طلبکاران، مخفی کردن یا مخفی کردن دارایی ها، و غیره

طلبکاران محرمانه معمولا تحت تأثیر ورشکستگی قرار نمی گیرند، زیرا آنها حق دارند که وثیقه ای را که توسط شخص یا شرکت به عنوان ضمانت برای بدهی ارسال می شوند، مانند وام مسکن بر اموال بدهکار یا وثیقه در تجهیزات بازرگانی.

ورشکستگی شخصی یا غیر مجاز

اگر کسب و کار شخصی تنها مالکیت یا مشارکت است، قانونی، آنها کسب و کار خود هستند، بنابراین زمانی که آنها با چشم انداز ورشکستگی مواجه می شوند، تمام دارایی های آنها درگیر هستند و روش های ورشکستگی یکسان هستند. به عبارت دیگر، دارایی های کسب و کار نمی تواند جدا از دارایی های شخصی آنها باشد، بنابراين ورشکستگی کسب و کار کوچک در واقع ورشکستگی شخصی است.

شرکت بازرگانی ورشکستگی

ورشکستگی کسب و کارهای کوچک برای کسب و کارهای مجاز متفاوت است ، زیرا شرکت ها مستقل هستند. کسب و کار متشکل از یک شرکت کسب و کار کوچک کسب و کار محافظت می کند؛ این دارایی های کسب و کار است که ضمانت می شوند، نه شخص. استثنا از این زمانی است که (همانطور که در بسیاری موارد لازم است برای تامین تأمین مالی بدهی لازم است ) صاحبان کسب و کار دارایی های شخصی را به عنوان وثیقه بدهی (مانند وام های مسکن شخصی و ...) تعهد می کنند.

در غیر این صورت، روش های ورشکستگی اساسا مشابه ورشکستگی شخصی است - شرکت مجبور است یا به طور داوطلبانه به دنبال حمایت از ورشکستگی است. تمام دارایی های این شرکت به وفاداری ورشکسته منتقل می شود که آنها را به فروش می رساند و وجوه را به طلبکاران توزیع می کند.

توجه داشته باشید که اگر کسب و کار شما ثبت شده و قادر به پرداخت مالیات و مجبور به ورشکستگی باشد، اداره درآمد کانادا (CRA) اولویت اول را در دارایی های شرکت نسبت به سایر تعهدات محرمانه تضمین می کند. همچنین توجه داشته باشید که مدیران شرکت همچنین می توانند در صورت عدم دریافت کسر منبع ( مالیات بر درآمد ، بیمه اشتغال، CPP ) یا مالیات فروش غیرقانونی مانند GST / HST مسئولیت پذیر باشند.

آمار ورشکستگی

به گفته دفتر فرماندار ورشکستگی کانادا، در سال 2015، 121609 ورشکستگی شخصی در کانادا وجود دارد که در سال 2014 به میزان 3.0٪ افزایش یافته است.

از این 58203 مورد تقاضای مصرف کنندگان بود. دارایی های کل برای همه ورشکستگی ها در سال 2015 در زمان ثبت نام 10،474،489،079 دلار و مجموع بدهی 14،125،879،957 دلار بود.

در سال 2015، 4،107 ورشکستگی ثبت شده توسط شرکت ها، کاهش از 2.7٪ از سال 2014 بود. از این تعداد، 1،018 پیشنهاد صورت پذیرفت. دارایی های کل برای همه ورشکستگی های تجاری در سال 2015 در زمان ثبت نام 680،664،124 دلار و مجموع بدهی 5944،924،099 دلار بود.

جایگزینی برای اعلام ورشکستگی

یک پیشنهاد مصرف کننده شامل مذاکره پرداخت جزئی از بدهی های شما در برابر طلبکاران خود است که مقدار باقیمانده را می بخشند. پیشنهاد مصرف کننده یک مزیت عمده برای صاحبان و شرکای شخصی است که بر خلاف اعلام ورشکستگی، دارایی شخصی شما برای تشنج مسئول نیست.

از دیدگاه قرض دهنده، یک پیشنهاد مصرف کننده برای ورشکستگی ترجیح داده می شود، زیرا این امر به آنها اجازه می دهد تا حداقل درصد بدهی های بزرگ را بهبود ببخشند - در صورت ورشکستگی ممکن است 100٪ از دست بدهند.