تاریخچه و شرح اکسپرس هوایی

آیا میدانستید که هواپیما اکسپرس آغاز غیرعادی داشت؟

هواپیما اکسپرس آغاز غیرعادی داشت. این کمپانی به عنوان انجمن ترافیک هوابرد در کالیفرنیا در سال 1946 تاسیس شد تا گلهای تازه از ایالت هاوایی به سرزمین اصلی ایالات متحده پرواز کند. تا سال 1968، حامل عمدتا با حمل و نقل گل ها مواجه شد.

به منظور کاهش هزینه ها، حامل ظروف باری خاصی را ایجاد کرد که اجازه استفاده از هواپیمای جت مسافربری را بدون نیاز به اصلاح درب محفظه بزرگ می دهد.

این یک رویکرد منحصر به فرد برای حمل و نقل هوایی بود زمانی که سایر حمل کننده ها از هواپیماهای مخصوص حمل و نقل استفاده می کردند. در سال 1968 Airborne با Pacific Air Freight ادغام شد و تمرکز تجاری به سمت حمل و نقل عمومی به طور منظم حرکت کرد. این شرکت برای سی و پنج سال دیگر ادامه داد و آن را در نهایت توسط Deutsche Post خریداری و جذب DHL شد .

تبدیل شدن به هواپیما اکسپرس

پس از ادغام با Pacific Air Freight، این شرکت نام خود را Airborne Freight Corporation تغییر داد. این تا سال 1980 ادامه یافت، زمانی که حامل تغییرات قابل توجهی کرد.

اولا، شرکت حمل و نقل هوایی Airborne Freight یک شرکت حمل و نقل هوایی دیگر به نام Midwest Air Charter را خریداری کرد و Airborne Express را تغییر نام داد.

ثانیا، این شرکت اولین هواپیمایی بود که فرودگاه خود را خریداری کرد. این شرکت پایگاه هوایی نیروی هوایی کلینتون را در ویلمینگتون، اوهایو خریداری کرده و تنها برای استفاده از Airborne Express اداره می کند. این هواپیما در اصل تنها 850،000 دلار هزینه دارد، اما این شرکت هزینه ای حدود 100 میلیون دلار برای توسعه آن برای اهداف خود صرف کرده است.

واقعیت این است که این شرکت فرودگاه خود را با مزایا و معایبی همراه داشت. بدیهی است، شرکت های هواپیمایی مجبور به پرداخت هزینه فرود در فرودگاه نیستند و می توانند فرودگاه را با توجه به نیازهای هواپیمایی مطابقت دهند. البته این بدان معنا بود که هزینه های نگهداری یک فرودگاه تنها مسئولیت خطوط هوایی بود.

تخمین زده می شود که Airborne طی سالی که آنها فرودگاه را اداره می کرد بیش از 250 میلیون دلار در مراکز تعمیر و نگهداری، مرتب سازی، انبارهای هواپیما، ماشین آلات و شبیه ساز پرواز استفاده کرده است.

منحصر به فرد دیگر این شرکت هواپیمایی بود که از هواپیمای مسافربری به جای هواپیما برای حمل و نقل استفاده می شد. این اجازه داد که شرکت هواپیمایی برای خرید هواپیماهای تجاری مسافربری و اصلاحات جزئی در درهای مسافرتی اجازه داده شود که برای محموله های باری محدود استفاده شده توسط Airborne. هیچ تغییری برای بزرگ کردن درب های بار مورد نیاز نبود.

استراتژی ها

Airborne Express همیشه برای کسب و کار داخلی در پشت دو حامل پیشرو، UPS و FedEx مبارزه کرد. استراتژی Airborne برای تمرکز بر روی کسب و کارهایی بود که به طور منظم حجم زیادی موارد اضطراری را حمل می کردند و خدمات خود را به نیازهای خاص مشتری متصل می کردند. این بدان معناست که آنها عمدا نادیده گرفته از آن دسته از کسب و کارها و مصرف کنندگان که به طور منظم از خدمات اکسپرس و خدمات پستی استفاده نمی کنند.

نیازهای برخی از مشتریان به این معنی بود که Airborne قبل یا بعد از حمل و نقل مورد نیاز برای انبارهای انبار بود، که منجر به ایجاد سیستم Logistics Airborne شد که خدمات انبارداری و توزیع را ارائه می داد.

مزایای کسب و کار

Airborne Express دارای تعدادی از نقاط قوت است که می تواند به عنوان مزیت رقابتی آنها دیده شود.

با داشتن کاربران تجاری که حجم زیادی را حمل می کردند، تعداد موارد برداشت شده در هر توقف به طور قابل توجهی بیشتر از FedEx یا UPS بود. هواپیما آنها بیش از هشتاد درصد پر بود و با استفاده از پیمانکاران مستقل برای بیش از شصت درصد حمل و نقل، این شرکت قادر به مذاکره با نرخ پایین و افزایش درآمد بود.

نقاط ضعف کسب و کار

Airborne نتوانست جاده ها را به بازار سهام UPS و FedEx بسپارد، زیرا آنها دارای نقاط ضعفی بودند که نمی توانستند بر آن غلبه کنند. این شرکت در ابتدا ارائه تحویل اکسپرس را تحویل داد، اما در ابتدا، شرکت تضمین تحویل یک روزه را به جای 10:30 صبح ارائه کرد که توسط رقبای آن ارائه شد.

Airborne این را در سال 2001 تغییر داد تا تضمین مشابهی را ارائه دهد. با این حال، معیارهای تحویل در زمان Airborne به عنوان رقبای آن مطلوب نبودند؛ هواپیما در زمان 96 درصد کار می کرد، در حالی که FedEx و UPS بیش از 99 درصد بود.

Airborne همچنین از فقدان نرم افزار پیچیده و تمرکز بازار بسیار ضعیف رنج می برد.

خرید توسط DHL

پس از عملیات به عنوان یک شرکت مستقل برای 57 سال، پایان برای Airborne Express در تاریخ 14 اوت 2003 به پایان رسید، سهامداران این شرکت خود را توسط DHL تأیید کرد.

مالکیت عملیات زمینی توسط DHL انجام شد، اما عملیات هوایی به عنوان یک شرکت جداگانه به نام ABX Air ریخته شد. پنج سال بعد عملیات زمینی DHL متوقف شد و اکثر مراکز قدیمی اکسپرس اکسپرس را متوقف کرد.