1. ساخت و ساز
اساسی ترین عنصر یک ساختمان ساخت آن است .
این اصطلاح به معنی موادی است که ساختمان ساخته شده است.
بسیاری از بیمه گران ساختمان ها را براساس نوع ساخت و ساز آنها با استفاده از یک سیستم توسعه یافته توسط اداره خدمات بیمه (ISO) طبقه بندی می کنند. این سیستم شامل شش طبقه شرح داده شده در زیر است. هر طبقه بندی، هر دو مصالح ساختمانی (مانند چوب و بتن) و آتش سوزی آن مواد را نشان می دهد. دسته های ISO از یک تا شش به ترتیب نزولی از قابلیت اشتعال می باشند. از شش دسته، ساختمان های کلاس 1 (قاب) بیشترین احتمال سوختگی را دارند، در حالی که ساختمان های کلاس 6 (مقاوم در برابر آتش) حداقل به سوختگی می انجامد.
کلاس 1، قاب
اگر ساختمان های بیرونی آنها از چوب یا برخی مواد قابل احتراق ساخته شده باشد، ساختمان ها به عنوان ساختار قاب طبقه بندی می شوند. ساختمان های قاب معمولا شامل یک دیوار چوب با گچ و یا با روکش آجر یا سنگ است. سقف به طور کلی ساخته شده از کفپوش چوب با چوب و یا ترکیب بند ناف است.
کلاس 2، مصالح ساختمانی
یک ساختمان سنگفرش شده دارای دیوارهای خارجی غیر قابل احتراق از مواد سنگ تراشی مانند بلوک بتنی، سنگ، آجری و آجری است. کف و سقف قابل احتراق هستند، به طور جزئی یا به طور کلی از چوب تشکیل شده اند. دیوارهای باربری ممکن است با گچ، روکش آجر یا مواد غیر قابل اشتعال پوشیده شوند.
کلاس 3 غیر قابل احتراق
یک ساختمان به عنوان غیر قابل احتراق طبقه بندی می شود اگر دیوارهای بیرونی، کف و سقف ساخته شده و توسط مواد غیر قابل احتراق یا آهسته سوختن مانند فلز، آزبست یا گچ ساخته شده باشد. بسیاری از ساختمان های کلاس 3 یک قاب فولادی دارند. ساختمان های غیر قابل احتراق به راحتی نمی سوزند، اما ممکن است در دماهای بالا سقوط کنند.
کلاس 4، مصالح ساختمانی غیر قابل احتراق
یک ساختمان غیر قابل احتراق سنگ تراشی دیوارهای بیرونی ساخته شده از آجر، بلوک بتنی یا نوع دیگری از سنگ تراشی است. کف و سقف ساخته شده از فلز یا مواد غیر قابل احتراق است. یک ساختمان کلاس 4 احتمالا در آتش سقوط خواهد کرد نسبت به ساختار کلاس 3.
کلاس 5، اصلاح شده مقاوم در برابر آتش
برای یک ساختمان که به عنوان کلاس 5 واجد شرایط است، باید دارای درجه حرارت آتش حداقل دو ساعت برای دیوارها، کف و سقف باشد. دیوارها، سقف و کف باید حداقل چهار اینچ ضخامت دارد. بیشتر ساختمان های کلاس 5 از بتن ساخته شده اند. بسیاری از آنها شامل فولاد هستند.
مقاوم در برابر آتش
طبقه 6، مقاوم در برابر آتش، ساختمان دارای درجه آتش نشانی حداقل برای دو ساعت برای دیوار، کف و سقف است. دیوارها باید حداقل چهار اینچ ضخامت دارند. کف و سقف باید حداقل 4 اینچ ضخامت دارد.
فولاد سازه ای که برای تحمل بار استفاده می شود باید دارای درجه آتش سوزی حداقل دو ساعت باشد. بسیاری از ساختمان های بلند مدرن مدرن به عنوان آتش مقاومتی طبقه بندی می شوند.
2. محل سکونت
عوامل دوم تأیید کننده کلیدی در هنگام ارزیابی و ارزیابی املاک تجاری، در نظر گرفته می شوند. این اصطلاح به معنای هدف است که از آن استفاده می شود. مثلا بازار خرده فروشی مواد غذایی، تولید مبلمان و آپارتمان ها.
نوع محتویات یک ساختمان بستگی به نحوه استفاده ساختمان دارد. مطالب مربوط به قابلیت اشتعال ساختمان است. آسیاب غلتکی حاوی گرد و غبار است که می تواند منفجر شود. بدین ترتیب، یک آسیاب غلیظ نسبت به یک ساختمان اداری، مستعد آتش زدن است. کارخانه چوب شامل زغال چوب، چوب و خاک اره، که همه آنها به راحتی می سوزند. از سوی دیگر، فروشگاه ماشین ممکن است حاوی فلزاتی است که بسیار قابل اشتعال نیستند.
3. حفاظت
حفاظت به معنی روش هایی است که برای محافظت از یک ساختمان از آتش استفاده می شود. این شامل محافظت عمومی و خصوصی است.
حفاظت عمومی توسط اداره آتش نشانی محلی تهیه می شود. ISO یک سیستم عددی برای رتبه بندی کیفیت حفاظت از مردم را توسعه داده است. ادارات آتش نشانی درجه رتبه بندی حفاظت از یک (برتر) تا ده (که استانداردهای ISO را برآورده نمی کند) تعیین می شود. رأی به سه ویژگی ذیل رسیده است:
- کالیبراسیون آتش نشانی
- کفایت تامین آب
- اثربخشی سیستم اعلام حریق و سیستم ارتباطی
به طور کلی، یک ساختمان واقع در یک جامعه با درجه رتبه پایین حفاظت عمومی، نرخ پایین تر برای بیمه اموال تجاری نسبت به یک ساختمان مشابه در یک منطقه با امتیاز بالا طبقه بندی خواهد شد.
حفاظت خصوصی به مکانیزم های سرکوب آتش نشانی اشاره دارد که تحت کنترل دارنده بیمه قرار دارند. نمونه هایی از قبیل درب های آتش، آلارم آتش، آتش خاموش کننده ها، و سیستم های آب آشامیدنی است. اگر ساختمان شما شامل یکی یا بیشتر از این ویژگی ها، بیمه گذار شما می تواند اعتبار به میزان بیمه اموال خود را اعمال کند.
4. قرار گرفتن در معرض
قرار گرفتن در معرض خطرات خارجی است که عمدتا به علت محل ساختمان است. برخی از خطرات طبیعی هستند. یک ساختمان واقع در یک منطقه براق ممکن است با آسیب های شدید آسیب ببیند. سایر خطرات طبیعی شامل سینکول ، گرگ، رعد و برق و برف سنگین است. خطرات طبیعی می توانند از یک مکان به مکان دیگر متفاوت باشند.
خطرات ساختگی ممکن است توسط شرکت های همسایه، زیرساخت های محلی (مانند بزرگراه ها) یا عمومی عمومی ایجاد شود. انبار که در کنار گیاه کود قرار دارد، ممکن است آسیب های ناشی از انفجار آسیب پذیر باشد. یک ساختمان واقع در یک منطقه جرم و جنایت ممکن است به خرابکاری آسیب برساند . سایر نمونه هایی از خطرات ساخته شده توسط انسان عبارتند از ناآرامی های مدنی ، آلودگی از قطار های حمل و نقل نزدیک و دود از عملیات صنعتی.
انواع امتیاز املاک
دو روش اساسی برای بیمه اموال استفاده می شود: درجه بندی کلاس و امتیاز خاص. در برخی از ایالت ها، بیمه گران نرخ های کلاس و خاص را با استفاده از داده های هزینه های از دست رفته ارائه شده توسط ISO توسعه می دهند. در سایر ایالت ها، بیمه گذاران بر اساس داده هایی که خودشان جمع کرده اند، نرخ ها را محاسبه می کنند.
امتیاز کلاس
در رتبه بندی کلاس، ساختمان هایی با ویژگی های مشابه به یک کلاس اختصاص داده می شوند. تمام ساختمان های آن کلاس به همان میزان هزینه می شود. اگر دارای ویژگی های زیر باشد، ساختمان شما به احتمال زیاد درجه بندی خواهد شد.
- آن شامل 25000 فوت مربع یا کمتر است
- این سیستم دارای یک سیستم اسپری نیست
- این مقاومتی نیست
- آن را برای تولید استفاده نمی شود
نرخ کلاس یک نرخ متوسط برای گروه است. این میزان ممکن است به بالا یا پایین تنظیم شود تا منعکس کننده ویژگی های مثبت یا منفی یک ساختمان خاص باشد. برای مثال، گلخانه ای که دارای امتیاز کلاس می باشد، اگر مقدار زیادی از کود را ذخیره کند، به صورت نقدی به حساب می آید.
امتیاز ویژه
هنگامی که یک ساختمان واجد شرایط رتبه بندی کلاس نمی باشد، نرخ خاصی بر اساس ویژگی های فردی ساختمان محاسبه می شود. با توجه به ساخت و ساز ساختمان، اشغال، حفاظت و قرار گرفتن در معرض، نرخ های خاصی تعیین می شود.
ساختمان هایی که دارای امتیاز خاص هستند عموما پیچیده تر هستند و دارای مقادیر بالاتری نسبت به ساختار طبقه بندی شده اند. از آنجایی که نرخ های خاص بر اساس ویژگی های منحصر به فرد ساختمان است، ساختمان قبل از محاسبه نرخ باید بررسی شود. بازرسی فیزیکی ممکن است توسط ISO یا بیمه گر انجام شود. اطلاعات مربوط به ساختمان در طول بازرسی جمع آوری می شود. ISO یا بیمه گر سپس از این اطلاعات برای محاسبه نرخ (یا هزینه ضرر) استفاده می کند. نرخ معمولا توسط استفاده از یک فرمول تولید می شود.