آیا کسب و کار شما می تواند هزینه های ثابت ماهانه خود را برآورده کند؟
هزینه ثابت یک هزینه ثابت در حال تکرار است، مانند بیمه، حقوق، وام خودرو و وام مسکن. اگر شما نمی توانید این هزینه ها را برآورده کنید، احتمالا به مدت طولانی در کسب و کار باقی نخواهید ماند. یک روش اندازه گیری توانایی شرکت شما در برآورد این هزینه های ثابت، نسبت پوشش پوشش ثابت (FCCR)، یک نسخه گسترش یافته تر اما محافظه کارانه نسبت نسبت سود بهره است.
نسبت پوشش پوشش شارژ ثابت و یا نسبت بدهی، مربوط به توانایی شرکت شما برای پرداخت تمام تعهدات پرداخت شده ثابت یا هزینه با درآمد قبل از مالیات بر درآمد و سود است. نسبت پوشش پوشش شارژ برای استفاده با تقریبا هر هزینه ثابت بسیار سازگار است از آنجا که هزینه های ثابت مانند پرداخت اجاره نامه، پرداخت بیمه و پرداخت سود مورد نظر می تواند در محاسبه ساخته شود.
نسبت پوشش پوشش شارژ به ویژه برای شرکت هایی که به طور گسترده ای تجهیزات اجاره ای دارند ، اهمیت دارد.
وام دهندگان به میزان پوشش ثابت هزینه نگاه می کنند تا میزان جریان نقدی شرکت را برای بازپرداخت بدهی درک کنند. اگر نسبت کم باشد، وام دهندگان آن را به عنوان اخبار بد برای یک شرکت به دنبال بدهی اضافی را ببینید، زیرا هر گونه کاهش درآمد می تواند شدید باشد. اگر نسبت بالا باشد، این نشان می دهد که این شرکت کارآمدتر و سودآورتر است و ممکن است به دنبال قرض گرفتن برای رشد باشد تا اینکه یک دوره بد را جبران کند.
محاسبات
FCCR = درآمد قبل از بهره و مالیات (EBIT) + اجاره نامه پرداخت / هزینه سود + اجاره نامه پرداخت
EBIT، مالیات، و هزینه های بهره از بیانیه شرکت درآمد حاصل می شود . اجاره نامه پرداخت ها از ترازنامه گرفته شده و معمولا به صورت پاورقی در ترازنامه نمایش داده می شود.
نتیجه ضریب پوشش ثابت هزینه تعداد دفعاتی است که شرکت می تواند هزینه های ثابت خود را در هر سال پوشش دهد. هر چه این رقم بالاتر باشد، وضعیت بدهی شرکت بهتر خواهد بود، همانند نسبت سود نسبت به زمان.
مانند تمامی مقادیر، فقط می توانید تعیین کنید اگر نتیجه این نسبت خوب یا بد باشد، اگر از داده های تاریخی شرکت استفاده می کنید یا اگر از اطلاعات قابل مقایسه از صنعت استفاده می کنید. Anaysis به کسب و کار برای ایجاد بودجه قابل پیش بینی تر کمک می کند و جریان های نقدی را با دقت تر تخمین می زند.
یک مثال
بگذارید بگوییم شرکت ABC یک EBIT از 150،000 دلار را نشان می دهد. مجموع هزینه های ثابت آن قبل از مالیات، عمدتا در پرداخت اجاره نامه، 100،000 دلار است. برای این است که هزینه های بهره 25000 دلاری را اضافه می کنیم. نسبت پوشش ثابت با هزینه 150،000 دلار به اضافه 100،000 دلار یا 250،000 دلار تقسیم شده به 25،000 دلار به اضافه 100،000 دلار یا 125،000 دلار تقسیم می شود. نسبت نتیجه 2: 1 است، به این معنی است که درآمد شرکت برابر دو برابر هزینه های ثابت آن است.
نسبت های هزینه ثابت ثابت نشان می دهد که یک کسب و کار سالم است و سرمایه گذاری بیشتر یا وام ها کمتر خطرناک است. نسبت پایین تر نشان دهنده ضعف و درآمد ناکافی برای پرداخت صورتحساب ماهانه کسب و کار است. بدیهی است، نسبت بالاتر، بهتر است.