نقدینگی یک کسب و کار
نقدینگی کوتاه ترین مدت این اقدامات است، زیرا به توانایی یک کسب و کار برای به سرعت تبدیل دارایی به صورت نقدی بدون ضرر اشاره دارد.
اصل این کار را انجام می دهد: بگذارید بگوییم پول نیاز دارید. ساده ترین راه برای به دست آوردن آن یک دارایی است.
بنابراین شما به اطراف نگاه می کنید و فکر می کنید، "خب، من می توانم در برخی از دریافت مطالبات جمع آوری." اما شما نمی توانید به اندازه کافی جمع آوری، بنابراین شما سعی می کنید برخی از جعبه های باز نشده از منابع را به محل عرضه دفتر ارسال کنید. یا برخی از محصولات استفاده نشده را به فروشنده خود بازگردانید. شما می دانید اگر شما سعی می کنید تجهیزات را به فروش برسانید، می توانید از دست دادن، زیرا آن را کاهش داده است.
اگر شما مایع هستید، پول نقد فوری خود را پرداخت می کنید یا کارمندان خود را پرداخت می کنید. اکثر کسب و کارها پول زیادی در اختیار ندارند اما باید بتوانند بدانند که کافی است از درآمد و یا فروش کالاها برای پرداخت صورتحساب استفاده کنند. این یک جریان نقدی مثبت است و به معنی نقدینگی است.
مشروعیت یک کسب و کار
اصل پرداخت بدهی مربوط به نقدینگی است، اما کمی کوچکتر است. اگر یک کسب و کار حلال باشد، دارایی های کافی برای پوشش دادن بدهی های آن دارد.
اگر تمام طلبکاران کسب و کار در وام های خود خواستار پرداخت (نوعی مانند "اجرا در بانک" برای یک کسب و کار)، کسب و کار مجبور به فروش یا دفع دارایی های فعلی با ضرر است.
معیار پرداخت با یک معیار تجاری به نام " نسبت فعلی " که دارایی های فعلی (بدهی ها، دارایی ها و موجودی) را به بدهی های فعلی مقایسه می کند (بدهی هایی که شما باید در طول سال بعد، مانند مالیات خود، مالیات حقوق و دستمزد، و پرداخت ماهانه وام تجاری شما).
نسبت فعلی 2: 1 است. یعنی ارزش دارایی های فعلی شما باید دو برابر مبلغ بدهی فعلی شما باشد.
همانطور که در بالا ذکر شد، سخت است که بدون نیاز به کمبود دارایی به سرعت به فروش برسیم، بنابراین برای تامین تعهدات خود، دارایی های بیشتری نیاز دارید. پس از آن، مشروعیت، توانایی کسب و کار برای حفظ نسبت فعلی 2: 1 است، بنابراین می تواند اداره امور اضطراری و پرداخت صورتحساب خود را در کوتاه مدت (زیر یک سال) است.
حیاتی یک کسب و کار
مفهوم زنده بودن اغلب با موجودات زنده (نوزادان نوزادان) و توانایی آنها نه تنها برای زنده ماندن، بلکه برای رشد نیز مورد بحث قرار می گیرد. رضایت اقتصادی به معنی حفظ سود ثابت برای کسب و کار در طول زمان است. این بدان معنا نیست که هر سه ماه سودآور است، اما در طول زمان، کسب و کار سودآور است، که برای هر دو وضعیت نقدینگی برای شرایط اضطراری و پرداخت بدهی برای نیازهای فعلی فراهم می کند.
بازگشت به نقطه اصلی من: کسب و کار اغلب ورشکسته، زیرا آنها در مورد اصول اولیه را فراموش کرده اند:
- کسب و کار باید پول نقد کافی برای پوشش اورژانسی (نقدینگی) داشته باشد؛
- کسب و کار باید دارایی های کافی داشته باشد تا اگر وام ها پرداخت شود یا مالیات پرداخت شود، کسب و کار می تواند این "تماس ها" را بر روی دارایی های خود (پرداخت بدهی) پوشش دهد؛ و
- این کسب و کار باید همچنان سودآور باشد، به این معنی که آن همچنان درآمد بیشتری نسبت به درآمد کسب می کند، در نتیجه، پول نقد و سایر دارایی ها را افزایش می دهد.
اصول کسب و کار پایه آنها را در خطر خود فراموش کنید.