برای تعیین سودآوری، باید هزینه های موجودی را در نظر گرفت
هزینه موجودی موجودی برای کمک به شرکت ها تعیین می شود که چه مقدار سود را می توان در موجودی موجود انجام داد.
هزینه این است که یک کسب و کار در طی یک دوره معینی از زمان، نگهداری و ذخیره موجودی خود را انجام دهد. هزینه حمل و نقل اغلب به عنوان یک درصد از ارزش موجودی توصیف می شود.
این درصد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مالیات
- هزینه کارکنان
- استهلاک
- بیمه
- هزینه بیمه و جایگزینی اقلام
چهار عنصر اصلی برای هزینه حمل و نقل موجود می باشد:
- هزینه سرمایه
- هزینه فضای ذخیره سازی
- هزینه خدمات موجودی
- هزینه خطر موجودی
هزینه سرمایه
هزینه سرمایه هزینه ای است که یک کسب و کار برای انجام موجودی هزینه می کند. این بزرگترین جزء کل هزینه های موجودی است.
یک شرکت هزینه سرمایه را به عنوان یک درصد از ارزش دلار موجودی موجود در کل نشان می دهد.
به عنوان مثال، اگر یک شرکت می گوید که هزینه سرمایه 35 درصد از کل هزینه های موجودی آن است و مجموع موجودی 6000 دلار است، هزینه سرمایه 2100 دلار است.
اگر چه شرکت ها درصد هزینه های سرمایه خود را می پردازند، این رقم ممکن است یک رقم عینی باشد که از محاسبه یا یک شکل ذهنی حاصل از تجربه یا استانداردهای صنعتی حاصل می شود.
هزینه فضای ذخیره سازی
هزینه فضای ذخیره سازی ترکیبی از اجاره انبار یا وام مسکن، نورپردازی، گرمایش، تهویه مطبوع، و همچنین هزینه های دست زدن به انتقال مواد در داخل و خارج از انبار است .
برخی از هزینه ها ثابت می شوند، مانند اجاره یا وام مسکن، اما هزینه های متغیری نظیر دست زدن به مواد است که با سطح موجودی متفاوت است.
هنگامی که 3PL استفاده می شود یا یک انبار خصوصی، تمام هزینه ها ممکن است در یک هزینه ماهانه گنجانده شود، بنابراین هزینه فضای ذخیره سازی در تعیین هزینه حمل موجودی مناسب نیست.
هزینه خدمات موجودی
هزینه موجودی موجود شامل هزینه خدمات موجودی می شود. این هزینه ها عبارتند از بیمه پرداخت شده در موجودی و مالیات به دولت محلی.
بیمه ای که شرکت پرداخت می کند بستگی به نوع کالا در انبار و همچنین میزان موجودی دارد. بالاتر از سطح موجودی در انبار، بالاترین حق بیمه خواهد بود.
بسیاری از مقامات محلی مالیات بر سطح موجودی در انبار، به طوری که سطح بالاتری از موجودی، منجر به افزایش مالیات بالاتر و هزینه خدمات موجودی بیشتر خواهد شد.
هزینه ریسک موجودی
داشتن موجودی با درجه خاصی از خطر همراه است. این خطر یک جزء از هزینه حمل موجودی است.
هنگامی که یک شرکت سهام را در انبار نگه می دارد، همیشه خطر وجود دارد که اقلام ممکن است در دوره ای که ذخیره می شوند ارزش واقعی داشته باشند.
به عنوان مثال، یک آیتم می تواند توسط یک مدل یا نسخه جدید منسوخ شود یا جایگزین شود.
اگر یک شرکت بخشی را برای مراکز و تجهیزات خود ذخیره کرد، اما آن قطعات با یک نسخه جدید جایگزین شدند، قطعات موجود در انبار می توانست به مراتب کمتر از قیمت که در ابتدا پرداخت می شد، باشد. در بخش خرده فروشی، این خطر بسیار بالاتر است زیرا موارد به پایان رسید ممکن است فصلی خاص باشد.
اگر اقلام در انبار بیش از حد طول بکشد، ارزش ممکن است جزئی از ارزش اصلی باشد.
سایر جنبه های خطر موجودی عبارتند از احتمال اینکه اقلام ذخیره شده ممکن است منقضی شوند، به ویژه مواردی که دارای تاریخ فروش یا استفاده از تاریخ هستند. اگر اقلام منقضی شود، آنها می توانند بی ارزش شوند و باید از بین بروند.
اقلام موجود در انبار همچنین می توانند از طریق آسیب های آب، آسیب های گرما یا ذخیره سازی نادرست تخریب شوند.
پولفره و سرقت نیز باید در هزینه خطر موجودی موجود باشد.
خلاصه
هنگامی که شرکت ها به دنبال کاهش هزینه ها هستند، بسیاری از آنها بارها و بارها موجودی را که در انبار های خود نشسته و هزینه حمل آن موجودی را نادیده می گیرد، نادیده می گیرد. برای کسب و کار مهم است که تمام هزینه های حمل و نقل موجود را بررسی و تعیین کنید که در آن آنها می توانند تغییرات را برای کاهش هزینه ها و کمک به خط پایین شرکت کمک کنند.
به منظور بهینه سازی زنجیره تامین شرکت، یک شرکت نیاز به درک کل هزینه زنجیره تامین خود دارد. هزینه های حمل و نقل انبارداری بخش بزرگی از کل هزینه آن است.
این هزینه حمل و نقل موجودی - مؤلفه ها و ملاحظات مقاله توسط گری W. Marion، لجستیک و کارگزار زنجیره تامین برای تعادل به روز شده است.