محاسبه میانگین ارزش سرمایه ای

میانگین هزینه مالی یک شرکت: چه چیزی برای بدهی و عدالت پرداخت می شود؟

وقتی شرکت ها برای گسترش و سایر پروژه ها پول می گیرند، باید برای استفاده از این وجوه هزینه پرداخت کنند. اگر این شرکت از طرف سهامداران پول دریافت می کند یا مبلغی پول از سرمایه گذاران خصوصی دریافت می کند، این حقوق به حساب می آید. افزایش پول با قرض گرفتن از یک بانک یا صدور اوراق قرضه به عنوان بدهی واجد شرایط است. هر یک از این روش ها هزینه خود را دارد، که می تواند از نظر نرخ بهره بیان شود.

توضیح WACC

میانگین هزینه میانگین سرمایه شرکت (WACC) میانگین نرخ بهره است که باید برای تامین دارایی ها، رشد و سرمایه کار خود پرداخت کند.

WACC همچنین حداقل میانگین بازدهی است که باید از دارایی های فعلی خود کسب کند تا سهامداران یا صاحبان آن، سرمایه گذاران و اعتباردهندگان آن را تامین کند.

WACC مبتنی بر ساختار سرمایه شرکت است و از هر دو تامین مالی بدهی و تامین مالی سهام تشکیل شده است . هزینه سرمایه یک مفهوم کلی تر در مورد میزان شرکت است که برای تامین مالی عملیات خود بدون پرداختن به ساختار سرمایه (بدهی و حقوق صاحبان سهام) خاصی پرداخت می کند.

برخی از شرکت های کوچک تجاری تنها از سرمایه گذاری بدهی برای عملیات خود استفاده می کنند. دیگر شرکت های کوچک تنها از سرمایه گذاری سهام استفاده می کنند، به ویژه اگر سرمایه گذاران سرمایه ای مانند سرمایه داران سرمایه گذاری شوند . همانطور که این شرکت های کوچک رشد می کنند، احتمال دارد که از ترکیبی از بدهی ها و تامین مالی سهام استفاده کنند .

بدهی و عدالت ساختار سرمایه شرکت را تشکیل می دهد، همراه با حساب های دیگر در سمت راست ترازنامه شرکت مانند سهام ترجیحی.

با رشد شرکت ها، ممکن است از منابع بدهی، حقوق صاحبان سهام (درآمد های ذخیره شده یا سهام جدید)، و حتی منابع سهام ترجیحی، تامین مالی شود.

برای محاسبه هزینه ساده سرمایه برای شرکت، ابتدا ساختار سرمایه فعلی شركت را بررسی و نسبت بدهی و حقوق خود را محاسبه کنید.

سپس در هنگام محاسبه هزینه سرمایه، هزینه بدهی و هزینه عدالت را با درصد نتیجه حاصل می کنید. بعد، هزینه های وزنی سرمایه و بدهی را برای به دست آوردن WACC جمع کنید.

محاسبه هزینه بدهی

هزینه بدهی یک شرکت تجاری معمولا ارزان تر از هزینه سرمایه است. این به این دلیل است که هزینه های بهره بر روی بدهی، برای شرکت تجاری مالیات محسوب می شود. به همین دلیل است که بسیاری از شرکت های تجاری کوچک، مگر اینکه سرمایه گذاران داشته باشند، از تأمین مالی بدهی استفاده می کنند.

کوچکترین شرکت ها تنها می توانند از بدهی های کوتاه مدت برای خرید دارایی خود استفاده کنند. به عنوان مثال، آنها ممکن است از اعتبار تامین کننده به شکل حساب قابل پرداخت استفاده کنند. آنها همچنین می توانند از وام های کوتاه مدت کسب و کار ، از یک بانک یا منابع مالی دیگری استفاده کنند .

کسب و کارهای بزرگتر ممکن است از وام های کسب و کار متوسط ​​یا بلند مدت استفاده کنند و حتی ممکن است اوراق قرضه را برای جمع آوری پول برای تأمین مالی واگذار کنند.

برای محاسبه هزینه شرکت سرمایه داری از فرمول زیر استفاده کنید :

هزینه بدهی = هزینه قبل از مالیات اوراق قرضه شرکت یا بدهی کوتاه مدت * (1 - نرخ مالیات نهایی)

به عنوان مثال، XYZ، Inc. عمدتا از طریق خط اعتباری در بانک خود، عمدتا از بدهی های کوتاه مدت بهره می گیرد. خط اعتباری دارای نرخ بهره متفاوتی است که براساس شرایط بازار است اما نرخ بهره متوسط ​​در سال گذشته 9.0 درصد بوده است.

این شرکت در سال گذشته سود حدود 20 میلیون دلار را به دست آورد. نگاهی به جداول مالیات شرکتی ، از نرخ مالیاتی حاشیه ای 35 درصد استفاده کنید.

با استفاده از هزینه فرمول بدهی، محاسبه به شرح زیر است:

هزینه بدهی = 9.0 درصد * (1.35) = 5.85 درصد

هزینه XYZ از سرمایه بدهی 5.85 درصد است.

معمولا هزینه های تحریم یا تحریم مربوط به تامین مالی بدهی برای یک شرکت وجود ندارد.

محاسبه هزینه سرمایه سرمايه

هزینه سرمایه سرمايه می تواند در محاسبه آن کمی پیچیده تر از هزینه سرمایه سپرده شده باشد. ممکن است شرکت بتواند هر دو سهام عادی و سهام مورد نظر را برای جمع آوری پول برای عملیات خود استفاده کند. اکثر شرکت ها از سهام مورد علاقه استفاده نمی کنند. این تصویر فقط هزینه سهام عادی را در نظر می گیرد.

سرمایه جدید سرمایه ای که به کسب و کار می آید، با سرمایه گذاری درآمد های ناپایدار افزایش می یابد.

حتی درآمد های ناپایدار هزینه ای دارند، به نام هزینه فرصت. این درآمد را می توان با روش دیگری مورد استفاده قرار داد. به عنوان مثال، آنها می توانند به عنوان سود سهام به سهامداران پرداخت شوند.

هزینه های سهام معمول (درآمد های ذخیره شده) را نسبت به هزینه بدهی بسیار دشوارتر است. اکثر شرکت ها از مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه (CAPM) برای تخمین هزینه های سرمایه استفاده می کنند. در اینجا مراحل برای برآورد هزینه درآمد های ناپدید شده انجام می شود:

1. برآورد نرخ بدون ریسک اقتصادی.

   نرخ بدون ریسک معمولا نرخ بازدهی اوراق قرضه خزانه ایالات متحده است.

2. برآورد نرخ بازده بازار سهام.

   شما معمولا می توانید به یک شاخص بازار سهام گسترده مانند Wilshire 5000 نگاه کنید و از نرخ بازگشت آن شاخص به عنوان یک پروکسی برای نرخ بازده بازار استفاده کنید.

3. برآورد خطر سهام شرکت در مقایسه با بازار. این اندازه بتا نامیده می شود.

   بتا (خطر) بازار به عنوان 1.0 مشخص شده است. اگر خطر شرکت بزرگتر از بازار باشد، بتا آن بیش از 1.0 و بالعکس است. شما می توانید از اطلاعات قیمت سهام تاریخی برای سنجش بتا استفاده کنید. شما می توانید بتا تاریخی را برای عوامل اساسی مربوط به شرکت تنظیم کنید. اغلب، آن را به عنوان یک قضاوت داوری در بخشی از مدیریت شرکت است.

4. متغیرها را به معادله CAPM وارد کنید.

   هزینه سهام = نرخ بدون ریسک + بتا (نرخ بازده بازار - نرخ بدون ریسک)

به عنوان مثال: اگر نرخ بدون ریسک در اوراق قرضه خزانه داری 2 درصد باشد و نرخ بازده بازار در حال حاضر 5 درصد و بتا سهام شرکت 1.5 است، هزینه شرکت سرمایه (سود متعلق به) را محاسبه کنید:

هزینه سهام = 2 درصد + 1.5 (5 درصد - 2 درصد) = 6.5 درصد

محاسبه میانگین هزینه های سرمایه ای

بعد از اینکه هزینه سرمایه برای تمام منابع بدهی و عدالت را که استفاده می کنید محاسبه کنید، زمان آن است که WACC را برای شرکت خود محاسبه کنید. شما ساختار سرمایه با استفاده از درصد برای هر منبع بدهی و سرمایه متعادل می کنید.

هزینه سرمایه بدهی 5.85 درصد بود و هزینه سرمایه سهام 6.5 درصد بود. اگر هر یک از 50 درصد ساختار سرمایه شرکت را تشکیل دهد، محاسبه برای WACC به شرح زیر است:

WACC = .50 (5.85) + .50 (6.5) = 6.175 درصد

اگر شرکت شما با استفاده از بدهی ها و سرمایه گذاری های سهام به روش بالا پیشنهاد شده، WACC شرکت 6.175 درصد باشد. اگر دیگر منابع مالی را اضافه کنید، باید هزینه های مؤلفه خود را اضافه کنید، مثلا برای سهام جدید یا سهام ترجیحی .

این یک محاسبه کلی از WACC است که تنها با استفاده از معیارهای معمول بدهی و تامین مالی سهام. فرمول WACC را می توان گسترش داد تا شامل منابع مالی دیگری نیز باشد که در بالا ذکر شد.